Kobiety cierpiące na ból miednicy oraz rozejście spojenia łonowego często skarżą się na pogorszenie ich jakości życia. Ból który odczuwają, w zależności od jego poziomu nasilenia, możemy zakwalifikować jako łagodny bądź ostry. Zlokalizowany jest on w pachwinie, a także w przyśrodkowej części uda, jednostronnie bądź obustronnie. Bólowi pachwiny towarzyszy również ból stawów biodrowo-krzyżowych, kręgosłupa lędźwiowego oraz spojenia łonowego. Nasila się on podczas aktywności, połączonych z unoszeniem np. ciężarów lub 1 nogi. Niejednokrotnie w trakcie ruchu kobieta słyszy wyraźne kliknięcie lub czuje „zgrzytanie” w stawie. Pozycja antalgiczna (przeciwbólowa) w trakcie chodu powoduje przyjęcie przez kobietę tzw. chodu kaczkowatego.

W ostatnich latach znacząco wzrósł odsetek kobiet, cierpiących na syndrom rozejścia spojenia łonowego. Według badań MacLennan’ów, aż 31,7% jego respondentek skarżyło się na dolegliwości ze strony spojenia łonowego w okresie przedporodowym1.

Największy wpływ na ból i rozejście spojenia łonowego ma niestabilność obręczy biodrowej, która jako pierwsza powoduje ból stawów miednicy (zarówno biodrowo-krzyżowych jak i spojenia łonowego).2,3 Ponadto, czynnikiem powodującym ową dolegliwość, jest również wzrost hormonów ciążowych, a także przesuniecie środka ciężkości u ciężarnej, będącego wynikiem wzrostu masy ciała. 4,5

Nilsson-Wikmar i inni w swoim referacie w Austrii w 1998 roku jednogłośnie zauważyli, że zarówno edukacja pacjentek o ich schorzeniu, a także stosowanie pasa miedniczego jest ogromnie ważne w redukcji bólu i pomaga wykonywać czynności życia codziennego. Ostgaard w magazynie „Spine” w 1994 roku opublikował swoje badania przeprowadzone na kobietach ciężarnych, które cierpiały z powodu bolesności spojenia łonowego oraz tylnej części miednicy. Kobiety zostały dokładnie poinformowane na temat swojego schorzenia oraz poproszono je o noszenie nieelastycznego pasa miedniczego. 83% kobiet odczuło redukcję bólu i zauważyło znaczącą poprawę podczas noszenia pasa typu AM-PC-02 oraz AM-PES-05. Autorzy badania jednogłośnie stwierdzili, iż użytkowanie nieelastycznego pasa znacząco zmniejsza najczęściej występujący problem, jakim są dolegliwości tylnych partii miednicy.

Kolejne badania, przeprowadzone przez Berga i innych wykazały, że z 54 ciężarnych kobiet, aż 39 poczuło ulgę i zmniejszenie dolegliwości bólowych, podczas użytkowania pasa miedniczego typu AM-PC-02 oraz AM-PES-05. Badania te ukazały się w „Obstet Gynecology” w 1988 roku.

Vleeming A. w swoich badaniach z 1992 roku nad biomechanicznym efektem pasów miedniczych, wywnioskował, że sztywne pasy miednicze typu AM-PES-05 czy AM-PC-02 zwiększają stabilność miednicy poprzez zmniejszenie ruchomości w stawach krzyżowo-biodrowych.

Niestabilność stawów krzyżowo-biodrowych, a także podatność spojenia łonowego na jego rozejście powiązane jest nierozłącznie z bólem i dyskomfortem odczuwanym przez ciężarne. Z powyżej opisanych badań jednoznacznie wynika, że sztywne pasy miednicze takie jak AM-PC-02 czy AM-PES-05, znacznie zmniejszają wszelkie dolegliwości bólowe miednicy odczuwane przez kobiety w ciąży.

Sylwia Seweryn
fizjoterapeutka
członek AAOP